23.04.11

Yazan.............. Günel Erdem

                        AH! ŞU AVRUPA TOPLULUĞU II

Türkiye’ nin en büyük şehirlerin den birinde, bir lisede sabah ilk derste. Öğrenilecek çok ders ve  sınıfa göre sayısı vede çeşiti fazla öğrenci vardı.

         Günaydın çocuklar.

         Günaydın öğretmenim.

         Sınıf tamam mı?

         Hangi açıdan öğretmenim?

         Yani herkez geldi mi?

         Birkaç eksik var öğretmenim.

         Pekala çocuklar, bu gün ders müfredatında olmayan fakat hepimizi ilgilendiren bir konunun tartışmasını yapacağız.

         Evet öğretmenim

         Senin adın neydi yavrum?

Çocuk saygı ile ayağa kalkıp cevap verir,

         Umut öğretmenim

         Güzel bir isim oturabilirsin. Birde, ayağa kalktığında ceketinin önünü kapatman gerektiğini hatırlatmama gerek yok herhalde.

         Evet öğretmenim de,

         De’ si ne?

         Ceket dar ön kavuşmuyor öğretmenim.

         Karnını içine çek.

         Bünye fazla dayanmıyor öğretmenim, oda bir yere kadar yani.

         Neresiymiş o yer?

         Diyafram, nefes alınca ceket otomatik olarak açılıyor öğretmenim.

         Tam vücudunuza göre alıyorsunuz, sonra gençlik tabi çabuk gelişiyor, sığmıyorsunuz ceketin içine.

         Beş yılda bu kadar gelişme olsun artık öğretmenim. Ben altıncı sınıfa geçince babam kendine göre gitmiş almış. Dokuzuncu sınıfta babamı geçtim.

         İyi etmişsin ama konumuz bu değil.

         Evet öğretmenim. Dar gelmesi açısından...

         Şu evetleri de unut artık Umut.

         Evet öğretmenim, pardon unuttum.

         Biliyorsunuz ki ülkemiz yıllardır, Avrupa topluluğuna girebilmek için çaba harcıyor. Bu çabalara rağmen häla neden üye olamadığımızı açıklayabilecek biri var mı?

         Belki topluluk bize göre darsa öğretmenim, sığışamıyorsak yani.

         Söz vermeden konuşma Umut.

         Ev... tabi öğretmenim.

         Aslında neden giremediğimizden önce, neden girmek istediğimizi tartışalım. Biz Avrupa topluluğuna neden girmek istiyoruz?

         ..................?

         Cevap vermek isteyen yok mu?

         .................?

         Umut sen bir şeyler söyleyecek gibisin.

         Bir tahminim var öğretmenim.

         Neymiş?

         Rahat ederiz herhalde öğretmenim.

         Neden rahat ederiz çocuklar?

         ..................?

         Umut

         Bende bilmiyorum ama mesela benim amcam var yıllardır avrupaya gidebilmek için gitmediği deniz kenarı kalmadı.

         Deniz kenarı ile ne ilgisi var Umut.

         Turist kız tavlayacakmış. Avrupaya bi kapağı atayım diyo gerisini bilmiyo.

         O konumuzun dışında Umut.

         Neden girmek istediğimizi araştırın haftaya konuşalım. Peki neden giremiyoruz.

         .....................?

         Umut

         Bilsem sizden mi saklarım öğretmenim?

         En azından tahmin yürüt.

         Markalar tutuşmuyordur öğretmenim.

         Ne markası?

         Ayakkabı markası olabilir. Mesela bizim sınıfta Nike giyemiyenler Çağrı’gilin topluluğuna giremez.

         Çağrı oğlum siz guruplaşıyor musunuz? Ben size demedim mi guruplar kurarak birbirinizden kopmayacaksınız diye, Çağrı cevap ver.

         Öğretmenim koskoca devletler yapıyo biz yapınca...

         Hayır guruplaşmak iyi bir şey değil. Gurup kuruyorsunuz sonra diğerlerini dışlıyorsunuz. Onlarda yanlız kalıyor.

         Hayır öğretmenim onlarında gurubu var.

         Öyle mi Umut?

         Yalan öğretmenim biz herkezle oynuyoruz, Çağrıların gurubu zengin çocukları ile oynuyorlar.

         Bunu nasıl açıklayacaksın Çağrı?

         Biz bizimle oynamayın demiyoruz ki öğretmenim. Onlar katılamıyorlar, mesela bizim guruptaki herkezin bilgisayarı var Onların yok nasıl oynanacağını bile bilmiyorlar.

         Bu arkadaşlığı engelleyemez ki nasıl oynanacağını öğretirsiniz.

         Bilgisayarı olan arkadaşların çeşitli oyunları var, guruptakilerle değiş tokuş yapıyoruz, beraber oynuyoruz. Ayrıca bizim guruptakilerin hepsi yakın semtlerde oturuyor Umutgil bize uzak.

         Hiçte bile öğretmenim onların mahallesinin bittiği yerde bizim mahalle başlıyor. Fakiriz ya yanlarına almak istemiyorlar.

         Çağrı bu yaptığınız çok ayıp.

         Öğretmenim onlar häla mahalle arasında top oynuyorlar terli terli su içip hastalanıyorlar bizim annelerimiz izin vermiyor. Biz o tür oyunları çoktan unuttuk. Bilgisayarda ders çalışıyoruz, oyun oynuyoruz, müzik dinliyoruz. Onlar bize göre çok geri uyum sağlayamazlar.

         Hiçte bile sensin geri, zaten senin gurubuna girmek isteyen kim.

         Umut kavgaya dönüştürmeden tartış.

         Öğretmenim Umutların gurubu çok kavgacı birbirlerini hırpalıyorlar kavga ediyorlar bazen bize de saldırıyorlar.

         Umutcuğum neden saldırıyorsunuz?

         Onlar kışkırtıyor öğretmenim. Biz sokakta yavru kedi bulmuştuk. Çağrıların gurubu geldi o kedi bizim diye, kediyi verirsek barışırlarmış hatta belki ilerde guruba alırlarmış. O kedi ağaçta kalmıştı kurtarıncaya kadar neler çektik. Bağzıları ağaçtan düşüp biryerlerini kanattılar, vermeyiz.

         Bizimdi öğretmenim

         Böyle tartışırsanız uzlaşamazsınız.

         Çağrılar uzlaşmak istemiyor ki sağdece kediyi istiyorlar. Bizide yanlarına almamak için bahane arıyorlar. Bir keresinde yavru kedi için kavga ettik.

         Öyle mi?

         Başka bir mahalleden bir arkadaşımızın annası geldi.

         Anası değil annesi diyeceksin.

         Evet öğretmenim, geldi barışalım diye iki tarafta vermek istemiyor tabi kediyi.

         Sonra ne oldu?

         Baktı olmayacak kedi hepimizin dedi.

Bu arada teneffüs zili çalar.

         Sizin yavru kedi meselesi yüzünden asıl konumuzu tartışamadık. Neyse artık öteki derse, hadi bakalım teneffüse çıkabilirsiniz. Bu arada guruplaşmadan oynayın hepinizi bir arada görmek istiyorum tamam mı?

         Evet öğretmenim, pardon tamam öğretmenim. Çağrı ‘aldım verdim ben seni yendim’ oynayalım mı?