Egini

DALAKÇI GENÇLİK 07.03.07

Sevgili Dostlar,

Değişik kamplara bölünüp, kendimizi eğitememenin verdiği dövüşme hastalığımız bizi birtakım arayış içine sürüklediği gibi, adeta yakamıza takmak için birer logo peşine düşmüşüz.

Bu yüzden ozanlarımızı, yazarlarımızı yani geleceğe ışık tutan sanat ruhu taşıyan aydınlarımızı, birer sanatçı değil de militan gurupların flamaları olarak gürmüşüz, görüyoruz. Bunu fırsat bilen bazı paragöz çevreler soytarıyı sanat diye önümüze sunmaya devam edeceklerdir.

Sanatçı toplumun aynasıdır. Bunu hatırlayarak sanatçılarımızı seçemeyen önce kendimize kızmayı akıl ettiğimizde sanatımıza sanat değerini kazandırmış olacağımızı hatırlayacağız. Sanatçıyı sanatında çok güzel hayatıyla, siyasi düşünceleriyle, kıyafetiyle ve skandallarıyla hatırladığımız sürece elbette bir sanat erozyonu, ya da sanatı cinayete terk etmek gibi bir şeydir.

Örneğin:

Nazım Hikmet'e vatan haini(?)

Pir Sultan Abdal'a alevi militan (?)

Namık Kemal'e Abdülhamit nefretine (?)

Dadaloğlu'nu isyancı (?)

Yunus Emre'yi tekkeci tekkelere (?)

Mehmet Akif'i gerici akımlara (?)

Tevfık Fikret'i alafrangalığa ve gavurluğa (?)

Peyami Cafe ve Necip Fazıl'ı sağ militanlığına vs.

Bu isimleri saydığımız zaman, halen bu üniformalar giydiriliyorsa önce bireysel olarak kendi kabuğumuzu kırmamız gerekir. Kimseyi suçlamadan ve kimseden yardım beklemeden

önce kendimizi kurtarmalıyız.

Oysa bir sanatçının siyasi, eğilimi ne olursa olsun, isimlerin hepsi dilimizin, kültürümüzün yaratıcılarıdır. Geniş bir perspektiften değerlendirmemiz gerekirken, bu şairleri

Birer şair olarak değil de parti liderleri gibi görüyoruz.

Ömrünün üzerinden 4 asır geçmiş bir ozanı anarken otele insan kapatılıp yakılıyor, hem de Bosna'yı yakanları kınayarak yakılıyor. Filistinlilerin öldürülmesini kınayarak öldürüyolar.

İnsansa! Değilse zemzem arıtmaz

İnsansa! Yeryüzünde kem yaratmaz

İnsansa! İnsana adem aratmaz

Bir bedendir insan dini ademin

Dini, dili, rengi ne olursa olsun insanı insan olarak gürmeli ve o değeri vermeli,

Siyasi eğilimi ne olursa olsun bir sanatçıyı sanatıyla anlamalı va sanatıyla elştirmeli.

Çünkü sanatıyla ilgilenmediğimiz sürece magazin furyası gün geçtikçe daha da kronikleşecektir. Çünkü, bir ülkenin sanatını işgal etmek o ülkenin toprağını işgal etmekten daha'

tehlikelidir. Bunun için ozan vardır kültürümüzün eli sazlı, en keskin sözlü va en yiğit,

türküleriyle ozanlarımız vardır, her zaman olacaktır.

Çünkü OZANLAR, insan değil, ağıt ve türkü yakarlar

Çünkü OZANLAR, kul hakkı değil, saz çalarlar

Çünkü OZANLAR, gücünü halktan alır, halka güç verir yol gösterir.

Deniz ŞAHİNOĞLU – ENGİNİ – 2004

SAVAÞLAR
Þafak vakti þebnemlere doðarken
Gün deðiþti deðiþmiyor savaþlar
Kara bulut beyaz daðý boðarken
Dün deðiþti deðiþmiyor savaþlar

Dünya malý ne tapudur ne zimmet
Söyle gardaþ neden ölür her ümmet
Ýsa Musa Davut derken Muhammet
Din deðiþti deðiþmiyor savaþlar

Barýþ olsun içimizde gerçek öz
Öfkelere sevgi yaðsýn sönsün köz
Sarý zenci beyaz kimi çekik göz
Ten deðiþti deðiþmiyor savaþlar

Bombalarý taþýmasýn uçaklar
Büyüyünce hesap sorar küçükler
Ýnsan deðil kurban kessin býçaklar
Kýn deðiþti deðiþmiyor savaþlar

Deden ölüp baban yetim büyürken
Ayaktasýn sular bile uyurken
Çað atlayýp milenyumu sayarken
Bin deðiþti deðiþmiyor savaþlar

Çiçekleri ezip geçen yolcuyduk
Arýlarý hapse atan balcýydýk
Bir zamanlar saðcý ile solcuyduk
Kin deðiþti deðiþmiyor savaþlar

Cumhuriyet kurulmazdý sen bensiz
Demokrasi nedir ilimsiz fensiz
Bunun için atam yattý kefensiz
Sin deðiþti deðiþmiyor savaþlar

Deniz der ki toprak kanla boyanmaz
Karlý daðlar kurþun ile uyanmaz
Kýrýk saza saðlam silah dayanmaz
Fon deðiþti deðiþmiyor savaþlar

ÝNSANLIK
Çocuðun yanýnda akbaba bekler
Söz bitmese bile biter insanlýk
Bir deri bir kemik zorla emekler
Leþin kokusunda tüter insanlýk

Ele almýþ dünyadaki kasayý
Musa bunun için vurmuþ asayý
Cepheye ne hacet kurmuþ masayý
Türlü entrikayla üter insanlýk

Sürüler içinde yürekler ýssýz
Gözü baðlý Themis öldü vasýfsýz
Dört kitap dokuz din kalýrken sessiz
Bir kurþun sesinde öter insanlýk

Panzere direnen son kabileyi
Gördüm sapan gerer ince bileði
Empatiyle tutup ýslak yüreði
Sýcacýk öpüver yeter insanlýk

Ham yobaza küçük beyin baþ büker
Adam keser üzerine taþ döker
Timsah bile yediðine yaþ döker
Hayvanlardan bile beter insanlýk

De hele Deniz’im unut övgüyü
Moda ettik azýnlýða sövgüyü
Rüya kýrýntýsý kalan sevgiyi
Elinin tersiyle iter insanlýk

YAZIKTIR!
Ellisinden sonra ikinci evliliðini yapmaya karar veren zatý muhterem, törelerinin de uygun gördüðü usulde, baþlýk parasýný bastýrýp; kendisinin yarýsý yaþýnda bir eþ aldýr. Ýlk zamanlar her þey iyi hoþ sanýlýrken, çiçeði burnunda, bahar dalý taze gelinin þikâyetleri artmaya ve aile büyüklerine yansýmaya baþlamýþ. Þiirin kahramanýnda yaþ farkýnýn verdiði eksiklik ve eþine yetememe konusu gün be gün artmaya baþlamýþ. Þiire konu olan mutluluk reçeteleri de fayda getirmemiþ ve çatýrdayan evlilik son bulur. Benim için de kaçýrýlmayacak malzeme oldu. Ortaya bu þiir çýktý. Ýster gülünüz, isterseniz düþününüz…

YAZIKTIR

Bu kafayla tosbaðana güvenip
Tavþan ile yola çýkma yazýk ya!
Yarýsý çürümüþ diþle gevinip
Çabucak dökülür sýkma yazýktýr!

Elliden sonrasý ergen alýnmaz
Sana iþve ile gülüp salýnmaz
Her düdüðe para verip çalýnmaz
Zurna ile peþrev çekme yazýktýr!

Koca boða gitmez taze düveye
Çekil gayri mekân eyle söveye
Ýnat olur ýsrar etme deveye
Hendek aþmaz boþa çekme yazýktýr!

Yýkýk olur eski köyün kuyusu
Gece artar su dökmenin sayýsý
Fayda vermez hacý hoca büyüsü
Üfürüklü muska takma yazýktýr!

Çabuk iner patlak teker havasý
Tez dökülür çürük toprak sývasý
Öpülmüþ yanaðýn varsa davasý
Kurþunu kendine sýkma yazýktýr!

Koca köpek yorgun gider davara
Gölgesinde dil çýkarýr duvara
Gece boðuþunda kalýr avara
Kuyruðu havaya dikme yazýktýr!

Her erkeðin elbet vardýr yüreði
Çadýrý ayakta tutar direði
Elli yýllýk eski tahta küreði
Ateþ tandýrýna sokma yazýktýr!

Bir dozluk hap ile sertlik bozulur
Kara kýþta donlar erken çözülür
O zaman gör nazlý nazlý süzülür
Deniz der devam et býkma yazýktýr!

YANIK USTAM

Ben küçükken bir kırmızı saz vardı,

Toprak evde karış karış toz vardı,

Döşünde silerdin oysa bez vardı,

Döşünde TOZA gurban yanık ustam.

Ben küçükken hop kucağına oturdum, Gözlerimi yüreğine yatırdım,

Sözlerine kalemimi batırdım,

Başında ÖZE gurban yanık ustam.

Ben küçükken o sazıyla gezerdi,

Tellerine ince ince düzerdi,

Sözlerini yüreğinden süzerdi,

Döşünde KÖZE gurban yanık ustam.

Aşikar konuşur lafı döndermez,

Siyasiler gibi edam kandırmaz.

Evine varsam sofrasız göndermez,

Aşında TUZA gurban yanık ustam.

Az büyüdüm öğrenmiştim sazını,

Tellerinde gördüm ayak izini,

Uyurken yastık yapardım dizini,

Kaşında GÖZE gurban yanık ustam.

Az daha büyüdüm bir kalem verdi,

Altına da beyaz bir kağıt serdi,

Sazıyla sözüyle kol kanat gerdi,

İşinde GİZE gurban yanık ustam.

Ben büyüdüm amma ustamdan ufak,

Ardında koşarım yetemem uzak,

Yoluma kurulsa binlerce tuzak,

Peşinde İZE gurban yanık ustam.

Geçen gördüm beyaz dolmuş saçına, Yazıyordu ilham gelmiş içine,

Sözleri ağaçtan sızan reçine,

Hoşuna HAZA gurban yanık ustam.

Can vereyim kan vereyim alırsan,

Öldür beni saygısızlık bulursan.

Kırdığımda bana soğuk kalırsan,

Kışına BUZA gurban yanık ustam.

Duydum Kırşehir'den bir güzel görmüş,

0 güzel ile mutlu yuva kurmuş.

Aşkları bunlara iki kız vermiş,

Aşkına NAZA gurban yanık ustam.

Deniz idim girdim ustam koluna,

Saldı beni ozanlığın yoluna.

Engini'ydim çıktım kondum dalına,

Başında YUZE gurban yanık ustam.

Deniz Şahinoğlu - ENGİNİ - 2004

ÇEKİLMİYOR GARDAŞ

Asker yolu bekleyen gelin gibi,